Hoe Anorexia Nervosa wordt behandeld ligt aan de ernst van de ziekte bij een patiënt en mogelijkheden van het land waar je verblijft.
Behandeling van een psycholoog en diëtist
In eerste instantie zullen anorexiapatiënten worden geadviseerd om naar een maatschappelijk werker, psycholoog of psychiater te gaan. Passende therapie zal worden toegepast op basis van de diagnose van de hulpverlener. Een voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld cognitieve gedragstherapie. Daarnaast kan een diëtist advies geven om weer een gezond gewicht te bereiken wanneer er sprake is ondergewicht. De behandeling van een eetstoornis omvat meestal een multidisciplinaire aanpak.
Ziekenhuis
Bij een gevaarlijk laag gewicht kan iemand in het ziekenhuis worden opgenomen met sondevoeding. Dit wordt gedaan om orgaanfalen en overlijden te voorkomen. Dit is een korte termijn behandeling en richt zich hoofdzakelijk op het gewicht.
Eetstoorniskliniek
Bij een ernstige eetstoornis kan iemand worden opgenomen in een eetstoorniskliniek. Hier eet je met je groep en ontvang je therapie. Voltijdverblijf van een half jaar waarbij je alleen in het weekend naar huis mag is niet ongebruikelijk. In klinieken wordt vaak met een beloningsysteem gewerkt. Wanneer je minimaal een halve kilo per week aankomt krijg je meer vrijheden zoals naar school gaan (voor minderjarigen) en minder controle van zorgpersoneel omtrent het eten. Therapie in een kliniek richt zich op onder andere zelfbeeld, foutieve denkbeelden en perfectionisme.
Medicatie
Er zijn niet genoeg wetenschappelijke studies om te vaststellen welk medicijn het beste werkt bij eetstoornispatiënten. Sowieso zijn medicijnen nooit de hoofdbehandeling bij anorexia. In sommige gevallen wordt antidepressiva voorgeschreven om angstklachten te verminderen. In eetstoornisklinieken wordt geregeld olanzapine, een antipsychoticum, aan patiënten voorgeschreven. Het medicijn vermindert onrust, angsten en vergroot de eetlust.
Behandeling weigeren
Niet alle patiënten met anorexia willen geholpen worden. Kinderen met Anorexia Nervosa ondergaan bijna altijd behandeling, doordat het zeggenschap van ouders of de rechtbank leidend is. De ernst van een eetstoornis of het gewicht wordt hierbij in acht genomen. Volwassenen kunnen behandeling weigeren, met mogelijk overlijden tot gevolg. Dit is een ethisch dilemma; iedereen heeft zeggenschap over hun eigen lijf, maar ben je met anorexia wilsbekwaam om deze keuze te maken? Hier verschillen de meningen over.
