Herstel van een eetstoornis vereist professionele hulp en de kans op herstel neemt toe naarmate iemand eerder met de behandeling begint. Het kan frustrerend zijn om een geliefde te zien lijden en weigeren om hulp te zoeken. Ouders van kinderen onder de 18 kunnen vaak eisen dat de eetstoornis van hun kind wordt behandeld, zelfs als het kind niet gelooft dat behandeling noodzakelijk is. Voor ouders van oudere patiënten, kan het aanmoedigen van een onwillige patiënt met een eetstoornis om hulp te zoeken een moeilijke taak zijn.
Tips voor ouders bij een eetstoornis
Als je kind een eetstoornis heeft kun je de volgende tips in gedachten houden:
- Lees je in over eetstoornissen. Je kind heeft geen eetstoornis om jou dwars te zitten, het is een psychische ziekte.
- De eerste stap naar herstel zetten is eng en uitdagend. Hoewel het zoeken van hulp voor jou misschien eenvoudig lijkt, kan het erg stressvol en verwarrend zijn. Als je dat in gedachten houdt, kun je je inleven in wat je kind doormaakt.
- Herinner je kind eraan waarom hij beter wil worden. Vaak aarzelen mensen met een eetstoornis om hun gedrag te veranderen. Wat voor soort doelen heeft je kind? Willen ze reizen? Op latere leeftijd zelf kinderen krijgen? Naar school gaan? Om deze doelen te bereiken is een gezond en gevoed lichaam nodig.
- Zoek een middenweg tussen het probleem forceren en het negeren. Als je overdreven opdringerig en strijdlustig wordt, kan je kind je gaan vermijden. Aan de andere kant wil je een potentieel dodelijke ziekte niet negeren. Het is niet eenvoudig om een middenweg te vinden tussen deze twee uitersten, maar regelmatig contact zoeken met je kind over hoe het met ze gaat en of ze bereid zijn om behandeling te zoeken, kan hen een duwtje in de goede richting geven.
- Wees voorbereid op ontkenning en woede. Veel mensen met een eetstoornis voelen zich bedreigd of blootgesteld wanneer iemand hen confronteert met hun gedrag. Niet zelden reageren ze met ontkenning en woede. Vat dit niet persoonlijk op. Het is normaal dat een jongere met een eetstoornis beperkt inzicht heeft in de ernst van zijn ziekte. Het betekent niet dat ze niet beter worden. Soms ontstaat inzicht pas lang in herstel.
