Ben je op zoek naar eetbare wilde planten? Er zijn veel vergeten eetbare planten te vinden die zomaar bij jou in je omgeving kunnen groeien! Zeker 200 soorten eetbare planten groeien in bossen, parken, aan het water, in je tuin en in de stad.
Vroeger had men veel meer botanische kennis in huis. Veel mensen wisten welke planten geschikt zijn voor consumptie.
Door de toename in welvaart en beschikbaarheid van allerlei verschillende groentesoorten uit de hele wereld is die kennis naar de achtergrond geraakt.
Behalve dat je wellicht geld kunt besparen door planten zelf te plukken, neem je ook nog eens de gezondheidsvoordelen van verse planten mee. Want de producten die je in de supermarkt vindt zijn lang niet altijd vers.
In dit artikel geven wij jou een lijst met de 12 lekkerste eetbare wilde planten. Ga op pad, de natuur in en maak heerlijke verrassende gerechten!
...eetbare planten in de hongerwinter geregeld op het menu stonden. Dit waren niet alleen suikerbieten en bloembollen!
Van eetbare wilde planten kun je diverse onderdelen eten. Denk daarbij aan:
Kruiden zijn ook planten, maar die eet je meestal in kleinere hoeveelheden, als toevoeging aan een gerecht.
Je kunt overal eetbare wilde planten vinden, maar in een beschermd natuurgebied mag je ze niet zomaar plukken. Als de planten in overvloed groeien dan kun je er natuurlijk wat van meenemen. Wees wel bescheiden en laat ook wat staan.
Eet geen bloemen of planten van de bloemist! Deze zijn meestal bespoten.
Check goed of je de juiste plant te pakken hebt, want veel plantjes lijken op elkaar. Er kunnen ook giftige plantjes tussen zitten en dat wil je natuurlijk niet!
Je kunt ook altijd samen met een gids zoeken naar eetbare wilde planten.
Het zoeken en plukken van eetbare wilde planten is op zichzelf al een leuke activiteit. Voor zowel volwassenen en kinderen is het interessant om de natuur op een nieuwe manier te ontdekken.
Ga je zelf plukken? Kies dan voor jonge scheuten en bladeren die er nog helemaal gezond uitzien.
Elk seizoen zijn er weer andere eetbare wilde planten te vinden; je hoeft dus nooit met lege handen thuis te komen.
Van onderstaande eetbare wilde planten kun je, nadat je de planten goed hebt gewassen, bijvoorbeeld een stamppot, stoofschotel, soep, salade of saus maken. Je kunt ze ook door je smoothie mengen of er thee van zetten.
Zevenblad (Aegopodium podagraria), ook wel hanenpoot genoemd, heeft zoals de naam al zegt zeven bladeren. Het heeft een beetje de structuur van spinazie en de smaak van peterselie.
Zevenblad is erg gezond; het bevat onder andere vitamine C, caroteen, magnesium, kalium en calcium.
De grote brandnetel (Urtica dioica), bevat veel vitamine A en C, ijzer, eiwitten, mangaan, calcium en kalium. Vergeet geen handschoenen mee te nemen als je deze gaat plukken!
Brandnetelblad valt onder de kruiden en wordt al heel lang gebruikt om thee van te zetten. Brandnetelthee valt onder de categorie kruidenthee, hoewel het officieel gezien geen thee is omdat er geen theeblaadjes worden gebruikt.
...zodra je brandnetel kookt gaat de prikkende kracht verloren en kun je de plant veilig eten of drinken.
Grote weegbree (Plantago major subsp. major) kun je meestal in de buurt van brandnetels vinden. Een voordeel is dat het sap van de plant weldadig werkt tegen brandnetelbultjes.
De smaak van weegbree is lichtbitter. Let op: Gebruik alleen het blad van de weegbree. De rauwe wortel is giftig!
Het verrast je misschien dat paardenbloem (Taraxacum officinale) eetbaar is, omdat het door veel mensen als onkruid wordt gezien.
De jonge bladeren zijn, behalve voor het konijn, ook voor mensen prima eetbaar. Deze bladeren staan ook wel bekend als 'molsla'. Ook de gele bloemen kun je zonder te koken eten.
Witte dovenetel (Lamium album) is de kleinere en niet-prikkende variant van de brandnetel.
De witte bloemetjes zijn heerlijk zoet en zijn dus ook geschikt voor in een dessert. De bladeren kun je, ook zonder te koken, verder bereiden.
Vogelmuur ook wel kippemuur genoemd (Stellaria media). De beste tijd om deze bij vogels geliefde plant te plukken is in het voorjaar. Lekker voor in de salade!
Vogelmuur is een lage, eenjarige plant uit de anjerfamilie. De bloeitijd loopt van januari tot december, met een piek in het voorjaar.
Madeliefjes (Bellis perennis) zijn niet alleen leuk om kettingen van te maken. Je kunt ze ook eten.
Als het je lukt om de madeliefjes te plukken voordat de bloemen opengaan is dat gunstiger. De smaak is dan minder bitter maar meer nootachtig. Leg je deze knoppen in het zuur dan krijg je het effect van kappertjes.
Witte klaver (Trifolium repens) en rode klaver (Trifolium pratense) zijn vooral lekker nadat ze gekookt zijn. Er zitten veel gezondheidsvoordelen aan het etn van klavertjes. Zo bevat ze veel eiwitten, fosfor en calcium.
Witte klaver herken je aan het gladde blad. De plant verspreidt zich via uitlopers en zaad. Rode klaver heeft een behaard blad, herkenbare penwortel en verspreidt zich alleen via zaad.
Hondsdraf (Glechoma hederacea) is een plant die wellicht niet gelijk een belletje doet rinkelen. Net als weegbree zie je de plant vaak in de buurt van brandnetels.
Hondsdraf is vooral geschikt om thee van te zetten. Het bevat net als groene thee sterke antioxidanten die het verouderingsproces helpen vertragen.
De Grote lisdodde (Typha latifolia) herken je gelijk aan de sigaarachtige vorm als je ze aan de waterkant ziet staan. Het is een beschermde plant, maar toch staat deze niet officieel op de lijst van wettelijk beschermde plantensoorten.
Je kunt dus het beste bij Staatsbosbeheer of bij het plaatselijke bezoekerscentrum navragen of je de plant mag plukken. Pluk de grote lisdodde sowieso alleen als je weet dat het water niet vervuild is.
Je kunt de jonge scheuten eten (met witte stengel aan de binnenkant) en ook de wortelstokken die onder water groeien. Als je het pluizige gedeelte ervan afhaalt, kun je de zaden roosteren en opeten.
...de grote lisdodde heeft vele bijnamen heeft? Zoals rietsigaar, lampenpoetser en kannenwasser. Deze benamingen geven aan dat de plant vroeger voor veel verschillende doeleinden werd gebruikt. Bijvoorbeeld als schoonmaakborstel of om lampen mee schoon te maken.
Kleine veldkers (Cardamine hirsuta) is familie van de tuinkers en kun je tot in de winter vinden. Bijvoorbeeld tussen de stoeptegels. Het heeft een peperachtige smaak en bevat veel vitamine C.
De kleine veldkers is een 7 tot 30 cm hoge, eenjarige plant uit de kruisbloemenfamilie. De planten zijn meestal groen, maar kunnen ook paars gekleurd zijn.
Kleefkruid (Galium aparine), daar kun je niet omheen. Het blijft vaak aan je kleding kleven. Wanneer je de jonge scheuten kookt, verdwijnt de kleefkracht. Je hoeft dus niet bang te zijn dat de groente ergens blijft kleven op weg naar je maag!
De plant dankt haar naam aan het feit dat ze vast blijft zitten aan alles wat erlangs strijkt. Dat komt door de vele haakjes die aan de stengel en de vruchten van kleefkruid zitten.
Misschien moet je aan de smaak van eetbare wilde planten soms even wennen, maar veel mensen houden aanvankelijk ook niet van spruitjes... En eten dat nu wel.
Er zijn nog veel meer wilde eetbare planten en bloemen. Denk bijvoorbeeld aan:
En dan hebben we het nog niet gehad over bessen, bramen, rozenbottel, paddenstoelen, kastanjes en noten die je uit de natuur kunt halen. Wat een weelde! Ben je inmiddels al nieuwsgierig geworden naar al die spannende eetbare wilde planten? Heb je al trek gekregen?
Stel dan je vraag gratis en eenvoudig aan één van onze deskundigen hier!
Speel jij met het idee om vegetarisch te gaan eten? Hartstikke goed natuurlijk, maar het kan een behoorlijke verandering...
Fytinezuur is een unieke, natuurlijke stof die je in de zaden van planten vindt. Het heeft nogal wat aandacht gekregen ...
Je leert van jongs af aan dat vezels goed zijn voor je buik. Als je moeilijk naar de wc kan, luidt het advies om een ext...
Hoe herken je hooikoorts symptomen? Hooikoorts is een vervelende aandoening en één van de meest voorkomende allergieën. ...
